ബോധി ധർമ്മൻ
Bodhidharma, woodblock print by Yoshitoshi, 1887. | |
Names (details) | |
---|---|
Known in English as: | Bodhidharma |
Tamil: | போதிதர்மன் |
Known in Malayalam as: | ബോധി ധർമ്മൻ |
Telugu: | భోధిధర్మా |
Sanskrit: | बोधिधर्म |
Persian: | بودیدارما |
Simplified Chinese: | 菩提达摩 |
Traditional Chinese: | 菩提達摩 |
Chinese abbreviation: | 達摩 |
Hanyu Pinyin: | Pútídámó |
Wade–Giles: | P'u-t'i-ta-mo |
Tibetan: | Dharmottāra |
Korean: | 달마 Dalma |
Japanese: | 達磨 Daruma |
Malay: | Dharuma |
Thai: | ตั๊กม๊อ Takmor |
Vietnamese: | Bồ-đề-đạt-ma |
അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിലോ/ആറാം നൂറ്റാണ്ടിലോ ജീവിച്ചിരുന്നു എന്നു കരുതപ്പെടുന്ന ഒരു ബുദ്ധ സന്യാസിയായിരുന്നു ബോധിധർമ്മൻ. ചൈനയിൽ സെൻ മതം ആരംഭിച്ചതും പ്രചരിപ്പിച്ചതും ഇദ്ദേഹമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. പല്ലവ രാജവംശത്തിലെ മൂന്നാമത്തെ രാജകുമാരനായിരുന്നു ഇദ്ദേഹം.[1][2] ചൈനീസ് വിശ്വാസപ്രകാരം ഷാഓലിൻ കുങ് ഫൂ ആരംഭിച്ചതും പ്രചരിപ്പിച്ചതും ബോധി ധർമ്മനാണ്.
ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് വിരുദ്ധസ്വഭാവമുള്ള നിരവധി വിവരങ്ങൾ പ്രചാരത്തിലുണ്ട്. അതിലൊന്ന് ഇദ്ദേഹം തെക്കേ ഇന്ത്യയിലെ രാജവംശത്തിൽ പെടുന്ന ഒരു ബ്രാഹ്മണനായിരുന്നുവെന്നതാണ്.[3] [4] പക്ഷേ, ബ്രൗട്ടൻ (1999:2) രേഖപ്പെടുത്തുന്നത് രാജകുടുംബത്തിലായിരിന്നതു കൊണ്ടു തന്നെ, ഇന്ത്യൻ ജാതി വ്യവസ്ഥ പ്രകാരം ബ്രാഹ്മണനാകാൻ സാദ്ധ്യതയില്ലെന്നും ക്ഷത്രിയനാകാനാണു സാദ്ധ്യതയെന്നുമാണ്. ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മസ്ഥലത്തെക്കുറിച്ചും വിവിധ അഭിപ്രായങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മസ്ഥലം തമിഴ്നാട്ടിലെ കാഞ്ചീപുരമാണെന്നതാണ് ഇതിൽ പ്രബലമായൊരു വാദം.[5][6][7][8][9][10][11] ഇതോടൊപ്പം തന്നെ ബോധിധർമ്മനെ കേരളവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിയുള്ള വാദങ്ങളും നിലവിലുണ്ട്. ഒരു കാലത്ത് കേരളത്തിൽ ബുദ്ധമതത്തിന് ഉണ്ടായിരുന്ന സ്വാധീനവും ഇവിടുത്തെ തനതു ആയോധനകലയായ കളരിപ്പയറ്റിലെയും ഇദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ചതായി കരുതപ്പെടുന്ന ഷാഓലിൻ കുങ് ഫൂവിലെയും ആയോധനാ സമ്പ്രദായങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സാദൃശ്യങ്ങളും ഈ വാദങ്ങൾക്ക് ഉപോദ്ബലങ്ങളാകുന്നു.[12][13]
അവലംബം
[തിരുത്തുക]- ↑ Broughton 1999:2
- ↑ Dumoulin 2005:90
- ↑ Dumoulin 2005:90
- ↑ Dumoulin, Heinrich; Heisig, James; Knitter, Paul (2005), Zen Buddhism : a History: India and China, World Wisdom, Inc, p. 86, ISBN 9780941532891
- ↑ Dumoulin 2005:90
- ↑ Addiss 2008:9
- ↑ Faure 1996:45
- ↑ Hoover 1999:1(Chapter One)
- ↑ Dumoulin 1988:89
- ↑ Chung 1998:188
- ↑ Jørgensen 2005:111
- ↑ East Asian literatures: Japanese,Chinese and Korean : an interface with India, P. A. George, Jawaharlal Nehru University
- ↑ Kalarippayat, Dick Luijendijk, ISBN-13: 978 -1-4092-2626-0
പുറമെ നിന്നുള്ള കണ്ണികൾ
[തിരുത്തുക]- Essence of Mahayana Practice Archived 2016-11-13 at the Wayback Machine. By Bodhidharma, with annotations. Also known as "The Outline of Practice." translated by Chung Tai Translation Committee
- Bodhidharma